Goedemorgen,
Tijdens mijn eerste stage was ik me totaal niet bewust van mogelijke uitdagingen met mijn slechthorendheid. Waren hier bij het sollicitatiegesprek vragen over gesteld, dan had ik met mijn mond vol tanden gestaan. Die vragen kwamen er niet, maar achteraf had ik spijt dat ik hier zelf geen vragen over had gesteld.
In de zomer van 2015 was ik stagiair webredactie bij NPO Doc. De redactieruimte was gevestigd in een hoge ruimte met glazen wande en een betonnen vloer. Aan twee grote tafels werkten de redacteuren. De redactie was slechts met tussenwandjes van 1,5 meter hoogte gescheiden van de andere redacties. Aan de zijkant stond de lunchtafel, met daarnaast een brede trap naar andere, open verdiepingen. Journalisten zaten met z’n allen aan grote tafels, te telefoneren of met elkaar te overleggen. Een kakofonie aan geluid.
Villa VPRO. Foto: Rob ’t Hart. via MVRDV.com (Bron: Wikimedia Commons)
Geen belhokjes of afgesloten ruimtes
In dat rumoer moest ik interviews afnemen met jonge documentairemakers voor Makers van Morgen. Telefonisch. Ik had wel wat ervaring met het doen van interviews, maar meestal op plaatsen waar ik zelf een rustige plek kon zoeken. Die waren er niet op de afdeling van de VPRO. Geen belhokjes of andere afgesloten ruimtes waar je ongestoord kon zitten voor een telefoongesprek.
Dus plofte ik ergens op een bank neer voor een telefonisch interview. Ik verstond de helft niet en met hangen en wurgen wist ik er nog een stuk van te schrijven.
Later die stage heb ik bij mijn leidinggevende aangegeven wat het probleem was. Daarna mocht ik mijn interviews in de montageruimtes doen, waar de akoestiek perfect was en ik in alle rust mensen telefonisch kon interviewen.
Tips voor jou
Dat moeizame begin had ik kunnen voorkomen, als ik eerder had nagedacht over een goede aanpak. Ik had in de functieomschrijving kunnen lezen dat ik moest interviewen, en had kunnen navragen of dit telefonisch moest. Dan had ik kunnen bedenken hoe ik dit zou doen. Kunnen navragen of er belhokjes waren. De juiste hulpmiddelen kunnen zoeken.
Als jouw slechthorendheid dan toch ter sprake komt tijdens het sollicitatiegesprek, dan is het wel fijn als je het concreet kunt hebben over wat jij nodig hebt. Daarmee neem je onzekerheid bij een werkgever weg. Maar vooral ook bij jezelf. Mijn tips 👇
💬 Bereid je voor op vragen over werkzaamheden waarbij mondeling communiceren belangrijk is. Soms zal een werkgever vragen hebben over hoe je iets aanpakt. Kun je bijvoorbeeld mensen bij een evenement welkom heten? Als je iets soortgelijks al eerder hebt gedaan, kun je daarover vertellen. Bijvoorbeeld dat je in een drukke omgeving de microfoon van je soloapparatuur gebruikt, waardoor je makkelijk een-op-een met iemand kunt praten. Met zo’n concreet voorbeeld maak je een goede indruk.
📝 Denk na over de voorwaarden die je nodig hebt om je werk te kunnen uitvoeren. Controleer de functieomschrijving op werkzaamheden die lastig voor jou kunnen zijn. In het sollicitatiegesprek (kan ook een 2e gesprek zijn), kun je deze ter sprake brengen. Dan geef je bijvoorbeeld aan dat je alleen kunt notuleren als er een schrijftolk bij de vergadering aanwezig is (waar geen kosten aan verbonden zijn en die jij zelf regelt). Het is goed om te laten zien dat je hier al over hebt nagedacht. En dat je dit zelf ter sprake brengt, getuigt van zelfvertrouwen.
💪 Bedenk of je jouw slechthorendheid ook als kracht kunt formuleren. Helpt jouw slechthorendheid jou bijvoorbeeld om te focussen? Als ik mijn hoortoestellen uit doe, dan hoor ik bijna niets. Perfect om geconcentreerd te kunnen werken in een rumoerige omgeving. En zo kun jij ook vast iets bedenken. Als jouw gehoorverlies ter sprake komt, kun je dit dan ook noemen.
Dit was het laatste deel van mijn serie over solliciteren. Op de pagina Succesvol Slechthorend vind je deel 1 en deel 2 terug (en alle andere nieuwsbrieven). Volgende week een persoonlijk verhaal over mijn motivatie voor deze nieuwsbrief, naar aanleiding van een podcast waarvoor ik geïnterviewd ben. Tot dan!
Groetjes,
Stan
