Zo ging ik vorige week lunchen met ons team. In de kantine. Overal om ons heen zaten groepjes collega’s te praten. Een teamgenoot stond op, en zei: ‘Dit is niet te doen voor jou, of wel, Stan? Zullen we anders in de ruimte daar gaan zitten?’
Een klein gebaar, maar veel waard voor mij. Zulke sociale steun van collega’s maakt voor mij het verschil. Zoals een andere collega soms een time-out-gebaar maakt en zegt: ‘Niet door elkaar, jongens.’
Het maakt voor mij ook de drempel lager om zelf in te grijpen (want nee, de vergaderingen gaan niet aktijd goed). Het is fijn als we gezamenlijk verantwoordelijkheid delen voor goede communicatie.
In een recent interview sprak ik met een manager die altijd samen met een collega naar belangrijke afspraken gaat, zodat hij zeker weet dat hij geen informatie mist of iets verkeerd verstaat. En in een ander interview vertelde iemand dat collega’s gebaren (voor bijvoorbeeld goedemorgen en koffie) gebruiken ter ondersteuning, en zelfs een online gebarencursus volgden.
Dit soort samenwerkingen maakt werken met gehoorverlies stukken meer ontspannen. Voel jij je gesteund door collega’s?
